Geluid Als Wapen

Video: Geluid Als Wapen

Video: Geluid Als Wapen
Video: Hoe werkt een aanval met onhoorbaar geluid? | NOS op 3 2024, Maart
Geluid Als Wapen
Geluid Als Wapen
Anonim
Geluid als een wapen - Jericho, trompetten
Geluid als een wapen - Jericho, trompetten

Russische wetenschappers waren de eersten die geluid gebruikten als massavernietigingswapen. In 1904 stelden ze voor om de geluiden van krachtige explosies via radiogolven uit te zenden. Een rapport met een gedetailleerde beschrijving van de nieuwe techniek werd op de tafel van de koning gelegd. Nicholas II verwierp dit wapen als te gevaarlijk voor de mensheid.

Pogingen om "Jericho-pijpen" te creëren die in staat zijn steden te vernietigen, vijandelijke soldaten te vernietigen of op zijn minst te demoraliseren, begonnen tijdens de Tweede Wereldoorlog en gaan door tot op de dag van vandaag.

De val van Jericho. "En zij blies op de trompetten, het volk riep met luide stem, en hiervan viel de muur op de grond, en het leger drong de stad binnen en nam de stad in" (dat wil zeggen, de muur stortte vanzelf in, of van de geluid van trompetten en oorlogskreten).

Image
Image

Het is bekend dat bepaalde geluidsfrequenties bij mensen angst en paniek veroorzaken, terwijl andere het hart stoppen. Een frequentie tussen 7 en 8 hertz is over het algemeen extreem gevaarlijk.

Theoretisch kan zo'n krachtig genoeg geluid alle interne organen scheuren. Zeven hertz is ook de gemiddelde frequentie van de alfaritmes van de hersenen. Of een dergelijk infrageluid epileptische aanvallen zou kunnen veroorzaken, zoals sommige onderzoekers denken, is onduidelijk. Experimenten geven tegenstrijdige resultaten.

Op de een of andere manier zijn de wetenschappelijke voorwaarden voor het maken van sonische wapens in overvloed aanwezig. Maar er zijn nog steeds meer mythen dan feiten bekend. Internetfans kunnen talloze links naar mysterieuze ervaringen vinden, maar het is onwaarschijnlijk dat ze ooit een werkbaar voorbeeld zullen zien.

Eén verhaal vertelt over een bepaald apparaat Feraliminal Lycanthropizer, dat dankzij de geselecteerde infrasonische frequenties dierlijke reflexen, seksuele opwinding bij mensen stimuleerde en conventies deed vergeten. Dat is de elektronische drug.

Legenden zeggen dat de impact van de machine niet alleen gewelddadige orgieën veroorzaakte, maar ook een aantal moorden tijdens deze veroorzaakte. Er is geen bewijs voor dit en vele soortgelijke verhalen. Omdat er geen bewijs is voor veel verhalen over infrasonische wapens die gebouwen over enorme gebieden vernietigden.

En de eerste echte pogingen om een infrasoon wapen te maken werden door de Duitsers gedaan tijdens de Tweede Wereldoorlog.

In 1940 waren ze van plan om veel speciale exemplaren van grammofoonplaten met opnames van populaire artiesten, maar met toevoeging van infrageluid, aan de Britten te planten. Het plan was om verwarring, angst en andere psychische stoornissen bij het publiek te creëren. De Duitse strategen verloren uit het oog dat geen enkele speler uit die jaren deze frequenties kon reproduceren. Dus de Britten luisterden zonder enige paniek naar de platen.

De experimenten van nazi-wetenschappers naar de invloed van infrageluid op objecten hadden meer succes.

De Oostenrijkse onderzoeker Dr. Zippermeyer creëerde het Whirlwind Cannon. Het moest wervelingen produceren als gevolg van explosies in de verbrandingskamer en de richting van schokgolven door speciale tips. Deze wervelwinden moesten vliegtuigen neerschieten.

Experimenten met een klein prototype van een sonische wapen hebben naar verluidt planken vernietigd op een afstand van ongeveer 200 meter. Maar het model op ware grootte bleek onhoudbaar, aangezien hetzelfde effect niet op grote afstand van het kanon kon worden gereproduceerd en, behalve het onderhoudspersoneel van de installatie, niemand last had van zijn acties. De monsterlijke installatie werd in april 1945 door de geallieerden ontdekt in Hillersleben.

Het is mogelijk dat het mislukte project van de Duitsers de Amerikanen tot hun eigen onderzoek op dit gebied heeft aangezet. Maar de Verenigde Staten hadden hier ook andere motieven. In het begin van de jaren zestig voerde NASA veel experimenten uit naar de impact van krachtig infrageluid op mensen. Het was noodzakelijk om te controleren hoe het laagfrequente gebrul van de raketmotoren de astronauten zou beïnvloeden.

Voormalig expert van Rosaviakosmos, gepensioneerd kolonel, doctor in de wetenschappen Vadim Sinyakin zei dat wetenschappers hebben ontdekt dat lage geluidsfrequenties van 0 tot 100 hertz, met een geluidssterkte tot 155 dB, de wanden van de borstkas laten trillen, de ademhaling verstoren, hoofdpijn veroorzaken en hoesten… Toen het geluid nog sterker werd, vielen de astronauten in een razernij en wilden ze niet de ruimte in vliegen. En dan - tot de dood. Vervolgens werden deze studies "voor zichzelf" genomen door de relevante autoriteiten.

Daaropvolgende studies hebben aangetoond dat de frequentie van 19 hertz resonant is voor de oogbollen, en het is deze frequentie die niet alleen visuele beperkingen kan veroorzaken, maar ook visioenen, fantomen.

Dus de ingenieur Vic Tandy uit Coventry verbijsterde collega's met een geest in zijn laboratorium. Visioenen van grijze glimmers gingen gepaard met een gevoel van onhandigheid onder Vic's gasten. Het bleek het effect te zijn van een geluidszender afgestemd op 18,9 hertz.

Tandy suggereerde dat "ghostbusters" baat zouden kunnen hebben bij onderzoek naar infrageluid op spookachtige locaties. Bovendien kan infrageluid niet alleen werken op het gezichtsvermogen, maar ook op de psyche, en de haren op de huid wiebelen, waardoor een gevoel van kou ontstaat.

Infrageluid in oude kastelen kan worden gegenereerd door gangen en ramen, als de snelheden van tocht daarin en de geometrische parameters van het pand op de juiste manier overeenkomen.

Wetenschappers geloven ook dat natuurlijk infrageluid agressie kan stimuleren en wanorde kan vergroten. Mogelijk verklaart dit het verband tussen de toename van het aantal psychose en waanzin in bepaalde gebieden met natuurverschijnselen, zoals de Mistral (in het Rhônedal) of Cirocco (in de Sahara). Wind kan immers ook een bron van infrageluid zijn. Het is ook gepast om de infrasonische hypothese te herinneren voor het oplossen van het mysterie van de Bermudadriehoek, volgens welke golven infrageluid genereren, waardoor de bemanning tot waanzin of zelfs de dood van mensen leidt, wat leidt tot de dood van een ongecontroleerd schip of het verschijnen van legendes over de "Vliegende Hollanders" - om de een of andere reden in de steek gelaten door het team.

Dit alles betekent echter niet dat subsonische wapens gemakkelijk te maken zijn. Laagfrequente geluidsgolven verdwijnen te snel in de ruimte, ze verliezen te snel energie en het is ook moeilijk om ze naar de juiste plaats te leiden.

Mee eens, het zou dom zijn als de eigenaren zouden lijden onder de actie van het wapen. Ja, er zijn meldingen van sonische geweren en "lasers" die worden gemaakt - u kunt de details hieronder lezen. Maar tot nu toe hebben we het over ultrageluid of over hoorbare frequenties. Voor infrageluid zal zo'n taak veel moeilijker zijn.

Wetenschappers hebben onlangs de hypothese geopperd dat tijgers vlak voor een aanval een brul van 18 hertz gebruiken om hun prooi te verdoven. De verleiding om een natuurlijk patent in metaal te repliceren is te groot voor ingenieurs om dit onderwerp op te geven. Ondanks alle mislukkingen in het verleden.

Deze opmerkelijke recensie somt de belangrijkste en tot op zekere hoogte bekende feiten op over het effect van geluid op de menselijke psyche en het lichaam (natuurlijk heeft niemand gedetailleerde rapporten over de experimenten gepost), maar we kunnen iets toevoegen aan het bovenstaande.

Bedenk bijvoorbeeld dat geluidsgolven, voordat ze de hersenen binnendringen en verder in het bewustzijn komen (waarover niemand een flauw idee heeft), worden omgezet in elektrische signalen: trillingen van het trommelvlies veroorzaken trillingen van het mechanische deel van de menselijke gehoorreceptoren en deze worden op hun beurt omgezet in elektrische impulsen van auditieve neuronen.

Het tegenovergestelde proces is echter ook mogelijk, wanneer bepaalde groepen neuronen (de zogenaamde Broca-zone) beginnen te trillen onder invloed van een externe elektromagnetische puls, waardoor subtiele mechanische trillingen in de hersenstructuren worden opgewekt (meestal 3-4 resonantiefrequenties in het bereik van 2,0 … 6,0 kHz). Hoe zwak ze ook zijn, deze trillingen worden perfect opgevangen door de geluidwaarnemende neuronen van de gehoorzenuw en de persoon lijkt het "geluid" te horen. Dat wil zeggen, in theorie kan de illusie van een "sirenegeluid" of ander (theoretisch elk) geluid worden verkregen door het menselijk brein te bestralen met speciaal geselecteerde elektromagnetische pulsen.

Op dit principe zijn met name sommige soorten psychotronische wapens van elektromagnetische aard gebaseerd. Wetenschappers begonnen aan het begin van de 20e eeuw over dit wapen te praten, maar al snel werd het onderwerp bekritiseerd en zelfs later verdween het volledig uit de wetenschappelijke pers, uitsluitend per ongeluk. Halverwege de jaren zestig publiceerde het Amerikaanse tijdschrift Newsweek bijvoorbeeld op zijn pagina's een rapport over een medisch onderzoek van een vrouw die AC-trillingen 'hoorde' in haar appartement. Jarenlang klaagde ze bij huiseigenaren over het "lawaai van buren", maar bij inspecties bleek dat er eigenlijk geen lawaai was.

De vrouw werd naar psychiaters gestuurd, waar ze haar begonnen te "behandelen", totdat een van de medewerkers van de Universiteit van Californië, een zekere Clarence Whisky, in de zaak geïnteresseerd raakte. Empirisch onthulde hij dat een vrouw in feite gewoon een ongewoon gevoelig persoon was, in staat om elektromagnetische velden te 'horen'. Natuurlijk ging de heer Whiskey er onmiddellijk van uit dat iedereen het elektromagnetische veld potentieel kan "horen", maar hij schreef verder niets over dit onderwerp in de open pers.

Iets later, in de jaren zeventig van de vorige eeuw, kwamen andere Amerikaanse onderzoekers op het onderwerp terug en bewezen door een aantal experimenten dat mensen inderdaad in staat zijn om geluidsboodschappen waar te nemen die door radiogolven worden gedragen. Ze hebben er zelfs een speciale term voor bedacht: 'radiogeluid'. Er werd experimenteel gevonden dat de temporale kwabben van de hersenen verantwoordelijk zijn voor de waarneming van "radiogeluid", waarvan de gevoeligheid vergelijkbaar is met die van een krachtige radio-ontvanger - je hoeft alleen de juiste frequenties te selecteren (425, 1310, 2982 megahertz).

Volgens de gewaarwordingen van de proefpersonen bevindt de geluidsbron zich ofwel direct in de hersenen of 'boven het hoofd', en de waarneming van radiogeluid is beter in een stille, geluiddichte ruimte. En dan is alles in handen van de onderzoeker: zet de "sirene" of "innerlijke stem" in het hoofd van de proefpersoon aan.

Trouwens, de eerste onderzoekers van radiogeluid (zij het onder een andere term) waren Russische wetenschappers - de voorzitter van de Leningrad Society of Naturalists Professor L. Vasiliev, die het probleem in 1926 behandelde en een van de medewerkers van de X -ray Instituut van het Volkscommissariaat van de Krim van Volksgezondheid B. Mikhailovsky, de belangrijkste ontdekkingen die op het 1935e jaar vallen.

Beide wetenschappers werden, net als vele anderen, gearresteerd door de NKVD en hun verdere lot is onbekend - of ze werden neergeschoten met andere "vijanden van het volk" die Rusland bezetten, of dat ze betrokken waren bij het werken voor dit volk, is onbekend.

De fysieke dragers van geluid (atmosfeer) en radiogeluid ("vacuüm") zijn verschillend, maar het punt van hun toepassing (sensorische neuronen van de auditieve cortex) is hoogstwaarschijnlijk hetzelfde, bovendien het modulatie-effect dat bekend is bij natuurkundigen (superpositie van het ene signaal op het andere) maakt het mogelijk om effecten (geluid en elektromagnetisch) te combineren, elkaar te versterken of te maskeren. Moderne communicatiemiddelen (televisie, radio, internet en mobiele communicatie) bieden werkelijk verschrikkelijke mogelijkheden om enorme mensenmassa's te manipuleren.

Een voorbeeld van een interessante combinatie van geluid en elektromagnetische invloeden zijn (in de regel) onaangenaam voor de waarneming, maar zeer opdringerige melodieën, om een onbekende reden, "vastzitten" in het hoofd van een radioluisteraar of tv-kijker, die dan onbedoeld begint te herhaal ze voor zichzelf. Psychologen noemen ze "geluidswormen" of "besmettelijke geluiden", die worden gebruikt om ergens de aandacht op te vestigen, de aandacht voor iets te verspreiden of om ongemotiveerde irritatie in het zenuwstelsel op te wekken. Een voorbeeld van dergelijke "geluidswormen" zijn de screensavers van sommige radiostations (bijvoorbeeld "Echo of Moscow"), akoestische begeleiding van reclameblokken, enzovoort. Maar dit is een apart onderwerp.

Aanbevolen: