2024 Auteur: Adelina Croftoon | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 02:16
Eduardo is geboren en getogen in een vissersdorp aan het Tanganyikameer. Hij was het vijfde kind van een gewoon gezin van Tanzaniaanse vissers, foerageren in de wateren van het meer. Zelf was hij, net als zijn ouders, broers en zussen, een typische Tanzaniaan - met een donkere huidskleur en zwart krullend haar.
Toen de tijd daar was, trouwde hij met een buurvrouw, een mooie negervrouw, Maria, naar wie hij als tiener had gekeken. De jongeren vestigden zich in een aparte hut. Eduardo was dol op zijn vrouw en was in de zevende hemel toen ze zwanger werd.
De familie-idylle eindigde zodra Eduardo naar de pasgeborene keek - een wit meisje met een witachtige pluis op haar hoofd. De man, woedend, overlaadde zijn vrouw met een regen van verwijten en beschuldigde haar van alle doodzonden: ze zou betrokken zijn geraakt bij boze geesten, een familievloek hangt over haar, en de goden stuurden haar "zeru" ("geest" in het plaatselijke dialect) als straf. Om het schandaal compleet te maken, sloeg Eduardo Maria zwaar en gooide haar en haar kind het huis uit, haar alle hulp en steun ontnemend.
De ongelukkige vrouw werd ook niet geaccepteerd door haar ouders. Alleen haar 70-jarige grootvader, die in een armoedige hut aan de rand van het dorp woonde, had medelijden met haar.
Maria had het moeilijk. De dorpelingen schuwden haar weg als voor de pest. Ze zorgde op de een of andere manier voor eten voor zichzelf en haar dochter Louise door hard te werken, en de hele dag bleef de baby onder toezicht van haar grootvader.
Toen Louise acht maanden oud was, stormde Eduardo de hut binnen met drie handlangers. Iedereen was erg dronken. In het bijzijn van de grootvader, verdoofd van afschuw, sneden ze de keel van het meisje door, lieten het bloed uit haar wegvloeien in een opgemaakte wijnzak, trokken haar tong uit, sneden haar armen en benen af…
Verdere verminking werd voorkomen door de vreselijke kreet van Maria die terugkeerde van haar werk. De vrouw viel flauw. En de criminelen grepen een wijnzak met bloed en afgehakte lichaamsdelen en renden weg.
De stoffelijke resten van Louise werden daar in de hut begraven, zodat andere albinojagers geen inbreuk zouden maken op haar botten.
Afrika is de hel voor de "kleurlozen"
Helaas is deze tragedie typisch voor de landen van Zuidoost-Afrika. Het percentage is hier abnormaal hoog albino's - mensen met een aangeboren afwezigheid van huid-, haar- en irispigment. Als er in Europa en Noord-Amerika één albino per 20 duizend mensen is, dan is deze verhouding in Tanzania 1: 1400, in Kenia en Burundi - 1: 5000.
Er wordt aangenomen dat deze ziekte wordt veroorzaakt door een genetisch defect dat leidt tot de afwezigheid (of blokkering) van het enzym tyrosinase, dat nodig is voor de normale synthese van melanine, een speciale stof waarvan de kleur van weefsels afhangt. Bovendien beweren wetenschappers dat een albino-kind alleen kan worden geboren als beide ouders het gen voor deze afwijking hebben.
In Tanzania en andere Oost-Afrikaanse landen zijn albino's verschoppelingen en worden ze gedwongen alleen onder elkaar te trouwen. Dit kan worden beschouwd als de belangrijkste reden voor het hoge aandeel albino's onder de lokale bevolking, omdat in dergelijke gezinnen meestal blanke kinderen voorkomen.
Ze worden echter vaak geboren in families waar er in de hele keten van generaties geen enkele albino is geweest. Dus de wetenschap haalt haar schouders op in machteloosheid om de reden voor zo'n hoog percentage albinisme in deze gebieden te verklaren.
Afrika is een levende hel voor albino's. De brandende stralen van de tropische zon zijn destructief voor hen. Hun huid en ogen zijn bijzonder vatbaar voor ultraviolette straling, worden er praktisch niet tegen beschermd, en daarom verliezen albino's op de leeftijd van 16-18 hun gezichtsvermogen met 60-80% en op 30-jarige leeftijd met een kans van 60% ze zullen huidkanker krijgen. 90% van deze mensen wordt geen 50 jaar. En naast alle tegenslagen is er een echte jacht op hen afgekondigd.
Misdaad en straf
Waarom bevielen hun blanke broeders de zwarte Afrikanen niet? Omdat ze de ware aard van deze genetische afwijking niet kennen, verklaren de lokale bevolking, van wie de meesten niet kunnen lezen of schrijven, het uiterlijk van een albinokind met een algemene vloek, schade of Gods straf voor de zonden van hun ouders.
De inboorlingen geloven bijvoorbeeld dat alleen een boze geest de vader van zo'n kind kan zijn. Een van de albino's zegt het zo:
- Ik kom niet uit de mensenwereld. Ik maak deel uit van de geestenwereld.
Volgens een andere versie die gangbaar is in de Afrikaanse samenleving, worden albino's geboren omdat hun ouders seks hebben gehad tijdens de menstruatie van de vrouw, of tijdens de volle maan, of het gebeurde op klaarlichte dag, wat strikt verboden is door lokale regels.
En daarom beschouwen sommige tovenaars uit het dorp, die nog steeds een groot prestige genieten onder de bevolking, albino's als vervloekt, die het kwaad van de andere wereld dragen en daarom onderhevig zijn aan vernietiging. Anderen daarentegen beweren dat het vlees van albino's geneest, dat er iets in hun bloed en haar zit dat rijkdom, macht en geluk brengt.
En daarom betalen genezers en tovenaars grote sommen geld aan albinojagers. Ze weten dat als je het lichaam van het slachtoffer in delen verkoopt - tong, ogen, ledematen, enz. - je tot 100 duizend dollar kunt verdienen. Dit is het gemiddelde inkomen van de Tanzaniaan in 25-50 jaar. Daarom is het niet verwonderlijk dat de "kleurlozen" genadeloos worden uitgeroeid.
Sinds 2006 zijn ongeveer honderd albino's omgekomen in Tanzania. Ze werden gedood, uiteengereten en verkocht aan tovenaars.
Tot voor kort was het jagen op albino's bijna niet strafbaar - het systeem van wederzijdse garantie leidde ertoe dat de gemeenschap ze in feite "vermist" verklaarde. Dit zorgde voor een gevoel van straffeloosheid bij de jagers en ze gedroegen zich als echte bloeddorstige wilden.
Dus braken ze in Burundi in in de lemen hut van de weduwe Jenorose Nizigiyiman. De jagers grepen haar zesjarige zoon en sleepten hem de straat op.
Midden in de tuin, nadat ze de jongen hadden neergeschoten, vilden de jagers hem voor de ogen van zijn moeder, die worstelde met hysterie. Het "meest waardevolle" wegnemen: tong, penis, armen en benen, de bandieten gooiden het misvormde lijk van het kind en verdwenen. Geen van de lokale bewoners hielp de moeder, omdat bijna iedereen haar als vervloekt beschouwde.
Soms gebeurt het doden van het slachtoffer met toestemming van de nabestaanden. Zo kreeg Salma, de moeder van een zevenjarig meisje, van de familie de opdracht om haar dochter in het zwart te kleden en haar alleen te laten in de hut. De vrouw, die niets vermoedde, deed wat ze had opgedragen. Maar ik besloot me te verstoppen en te zien wat er daarna gebeurt.
Enkele uren later kwamen onbekende mannen de hut binnen. Met behulp van een machete sneden ze de benen van het meisje af. Toen sneden ze haar keel door, lieten het bloed in een vat lopen en dronken.
De lijst van dergelijke wreedheden is erg lang. Maar het publiek in het Westen, verontwaardigd over de wrede praktijken in Tanzania, dwong de lokale autoriteiten om kannibalen te gaan zoeken en te straffen.
In 2009 vond het eerste proces tegen albinomoordenaars plaats in Tanzania. Drie mannen doodden een 14-jarige tiener en hakten hem in stukken om aan tovenaars te verkopen. De rechtbank veroordeelde de schurken tot de dood door ophanging.
Eduardo, wiens misdaad aan het begin van dit artikel werd beschreven, werd ook gestraft. Zijn handlangers werden veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf.
Na een aantal van dergelijke schepen werden jagers inventiever. Ze stopten met het doden van albino's, maar verlamden ze alleen door hun ledematen af te snijden. Nu, zelfs als de criminelen worden gepakt, kunnen ze aan de doodstraf ontsnappen en krijgen ze slechts 5-8 jaar voor zwaar lichamelijk letsel. In de afgelopen drie jaar zijn bij bijna honderd albino's armen of benen afgesneden, drie zijn overleden als gevolg van dergelijke 'operaties'.
Het Afrikaans Fonds voor Albino's, gefinancierd door Europeanen, het Rode Kruis en andere westerse publieke organisaties, probeert alle mogelijke hulp te bieden aan deze ongelukkige mensen. Ze worden in speciale kostscholen geplaatst, krijgen medicijnen, zonnebrandcrème, donkere brillen…
In deze etablissementen, achter hoge muren en goed bewaakt, zijn de "kleurlozen" geïsoleerd van de gevaren van de buitenwereld. Maar alleen al in Tanzania zijn er ongeveer 370.000 albino's. Je kunt niet iedereen in de kostscholen verbergen.
Aanbevolen:
Een Vreemde Zaak Op Jacht. Een Verhaal Van Onze Lezer
We krijgen steeds verhalen van ongewone gebeurtenissen van onze lezers. Je kunt je verhaal ook sturen via het feedbackformulier en het wordt dan op de site gepubliceerd. Het gebeurde in 1993. Ik woonde toen in het Primorsky-gebied in de stad Artyom. Hij ging vaak jagen naar zijn vriend in het dorp Yasnoe (de inwoners van Primorye kennen hem goed). Ik zal mijn vriend Alexander noemen. Zijn werk was verbonden met het bos, dus in het bos is hij geen ongenode gast, maar een graag geziene vriend. De zaak vond plaats in het Pashkeevskaya-pad. Deze plekken komen me heel bekend voor
Is De Mummie Op Jacht Naar Wetenschappers?
Velen hebben gehoord over de wraak van de Egyptische farao's op degenen die hun vrede verstoren. Nog niet zo lang geleden verscheen een oude "wreker" in de Alpen. Al acht lijken 17 jaar geleden stuitten Duitse echtgenoten-klimmers in de besneeuwde Alpen op de grens van Oostenrijk en Italië op een bevroren lichaam. Dankzij analyses die in Innsbruck werden uitgevoerd, werd vastgesteld dat de "ijsman" meer dan 5300 jaar geleden bevroor. In Europa is voor het eerst zo'n oud lichaam ontdekt. Kort daarna begon een verhaal, alsof het in Hollywood was uitgevonden: de een na de ander stierf Liu
Californisch Jacht In Stukken Gebroken Gevonden
Zeker drie mensen zijn omgekomen en één is zaterdag vermist geraakt bij een ongeval tijdens een zeilregatta voor de kust van Californië. Reddingsbootliften aan boord van een van de wrakstukken
Russisch Jacht Vast In De Bermudadriehoek
Het Sochi-jacht Scorpius kan niet uit de Bermudadriehoek komen vanwege een onweersbui waarbij navigatieapparatuur is uitgeschakeld. Volgens de bemanningsleden deden zich op vrijdag 13 juli, naast de sterkste bliksem, mysterieuze verschijnselen voor in de atmosfeer. Het schip probeert een wereldrecord te vestigen door in één jaar tijd twee wereldreizen te maken zonder onderbreking - rond Antarctica en de Noordpool. Op dit moment is al bekend dat de problemen op de ``Scorpius'' zijn ontstaan door slecht weer
Jacht "Scorpius" Wil Sannikov Land Vinden
De bemanning van het Russische jacht Scorpius, die een dubbele reis rond de wereld maakt, ging op zoek naar het legendarische Sannikov Land in de Noordelijke IJszee. De Russisch-Oekraïense bemanning van het jacht "Scorpius", die een dubbele reis om de wereld maakte, ging op zoek naar het legendarische Sannikov Land, dat onderzoekers al tientallen jaren niet hebben kunnen vinden, meldt RIA Novosti de woorden van de pers secretaris van de expeditie Anna Subbotina